متن کامل سخنرانی دبیرکل جبهه مشارکت در همایش سپاس ستادهای ...

دکتر سید محمدرضا خاتمی روز گذشته در همایش سپاس ستاد‌های انتخاباتی دکتر معین به تشریح روند انتخابات ریاست جمهوری و چشم‌انداز‌های آینده پرداخت متن کامل سخنان دبیر کل جبهه مشارکت در زیر می‌آید: خسته نباشید شما که با دستانی...

دکتر سید محمدرضا خاتمی روز گذشته در همایش سپاس ستاد‌های انتخاباتی دکتر معین به تشریح روند انتخابات ریاست جمهوری و چشم‌انداز‌های آینده پرداخت متن کامل سخنان دبیر کل جبهه مشارکت در زیر می‌آید:

خسته نباشید
شما که با دستانی خالی و با قلبی روشن به میدان آمدید. کاری که شما کردید در زیر فشارهای همه جانبه از اقتدارگرایان گرفته تا تحریمی‌ها، از دوستان گرفته تا دشمنان، نشان‌دهندة بلوغی است که جامعة ما پیدا کرده است و تجربه‌ای که از صد سال حرکت آزادیخواهانه گرفه است.
شما هم خسته نباشید آقای دکتر معین،
شما در شرایطی قبول کردید محور حرکت اصلاح‌طلبان پیشرو باشید که ابرهای یأس و ناامیدی همه جا را فرا گرفته بود و امروز به برکت این حضور شاهد دستاوردهایی هستیم کهبه رغم یک‌دست شدن حاکمیت، امید را از روز اول بیشتر کرده است.
شما که شجاعانه و با تدبیر وارد این صحنه شدیدو فضایی را گشودید که سرمایة حرکت ما در آینده خواهد بود.
شما که اسوة مردمی بودن، ساده زیستی، عدالت خواهی هستیدولی نخواستید با این خصوصیات مردم فریبی کنید. و البته ما هم نتوانستیم این چهرة‌اصیل شما را درست به مرم بشناسانیم. شما که نشان دادید می توان همة توان ملی را برای پیشرفت کشور به کار گرفت و نخواستید عافیت‌طلبی کنید و از بیان حقایق برای دلخوش اقلیتی چشم‌پوشی کنید.
خسته نباشید ولی بدانید کار تازه از الان شروع می‌شود. میلیون‌ها انسانی که به شما رأی دادند و میلیون‌ها نفری که شما را می خواستند اما گمان می کردندرأی دادن به ظشما رأی دادن به خیلی از چیزهای دیگری هم هست که مورد سوءاستفاده دیگران قرار می‌گیرد، نیامدند و اصلاً در انتخابات شرکت نکردند، چشم آنها و دل آنها امروز به حرکتی است که تازه شروع شده است یعنی پافشاری بر پیشرفت بر مبنای دموکراسی در داخل و صلح با جهان.
پس باز دست شما را می‌فشاریم و امیدواریم در کنار هم این راه را بپیماییم.
و تشکر از همه مردم خوب و عزیز ایران که در هر دو مرحلة قریب 30 میلیون نفر شرکت کردند و بخصوص 4 میلیون نفری که در دور اول به آقای دکتر معین یأی دادند و دخ میلیون نفری که برای نیفتادن در دام افراط و تندروی به آقای هاشمی رأی دادند.
و نیز خسته نباشید به حضرات آقایان کروبی و هاشمی و ابراز همراهی با آنان در اعتراض به حق آنها به روند انتخابات و به امید اینکه بتوانند در آینده منشاأ حرکت جدید برای تحقق آرمان‌های انقلاب اسلامی باشند.
اما دوستان عزیز!
ما در انتخابات شکست خوردیم. برای جناب آقای احمدی‌نژاد آرزوی توفیق داریم. هر چا پیگیر منافع ملت باشند با استقبال ما روبرو خواهند بود و هر جا خدای ناخواسته از این مسیر فاصله بگیرند با انتقاد و موضع شفاف ما روبرو خواهند شد. ما با قبول نتیجه انتخابات هر چند ناسالم برای پیشرفت میهن عزیز خود تلاش خواهیم کرد.
خوب است نگاهی به روند انتخابات داشته باشیم:
ما با واقع‌نگری در این انتخابات وارد شدیم هر چند در برخی محاسات خود اشتباه کردیم.
هدف اولی و اصلی و کف خواسته ما از شرکت در انتخابات جلوگیری از هدم اساس جمهوریت بود. می‌دانستیم هدف آنها انتخاب رییس دفتر و تدارکاتچی است. ما در این مرحله نتوانستیم جلوی رئیس دفتر شدن رئیس جمهور را بگیریم ولی مطمئن هستیم در راه حفظ جمهوریت نظام گامی به پیش نهاده‌ایم.
ما تلاش زیادی کردیم که بتوانیم اجماع ایجاد کنیم، از التماس کردن به مهندس موسی گرفته تا ارائه را‌ه حل‌های مبتنی بر روش‌های علمی برای اجماع، تلاش برای یافتن افرادی غیر از مهندس موسوی که مرو داجماع باشند و هیچکدام نشد.
به نظر ما تا ظهر روز سه‌شنبه 24/3/84 اوضاع به خوبی پیش می‌رفت اما در این روز کودتای انتخاباتی واقع شد (که ما بعدها فهمیدیم) و دستور داده شد به صورت گسترده سازمان نظامی خاصی به حمایت از یک فرد خاص وارد صنه شود و کسی که طبق همه نظرسنجی‌ها در راست و چپنفر ما قبل آخر بود به ناگهان بالا کشیده شود. بدون کار تبلیغاتی و فقط با استفاده ابزاری از صدها هطار نفر عناصر حقوق‌بگیر این سازمان و با بهره‌گیری از همة امکانات بیت‌المالو به ناگهان در عرض چند ساعت در هر روستایی چندین ستاد انتخاباتی در محل این سازمان تشکیل شد.
بنابراین هیچکس گمان نکند ما یا هر کاندیدای دیگری در دور اول مغلوب یک کاندیدای مستقل یا یک سازمان مشخص سیاسی شدیم. نه، ما مغلوب یک حزب پادگانی شدیم. کسانی که به راحتی آب خوردن یاران خود را نیز قربانی می‌کنند.
و در عضمت کار ما همین بس که با دست خالی و با کمتر از 500 میلیون تومان هزینة متمرکز و شاید همین مقدار بودجه در استانها که همة آنها هم قرض است توانستیم پا به پای این حزب پادگانی عریض و طویل پیش برویم و اگر مداخلات پای صتدوق‌ها را هم حساب کنیم بی‌تردید دور دوم انتخابات باید با حضور فرد دیگری رقم می‌خورد.
همین‌جا باید از ضعف ساختاری دولت هم انتقاد کرد که هیچکدام از عوامل اجرایی توانایی با تخلفات سازمان‌یافته را نداشتند و حتی برخی از آنها در پای صندوق‌ها یار ناظران هم بودند.
بدین ترتیب بود ه ما در دور اول با رقابتی ناسالم و نابرابر روبرو شدیم.
اما در دور دوم مسأله شکل دیگری گرفت. هر چند ما معتقد بودیم همة نیروها باید علیه حاکمیت اقتدارگرایی مطلق و حاکمیت مطلق اقتدارگرایان متحد شویم ولی در حقیقت امیدی به پیروزی نبود و به همین دلیل در دو مرحله به آقای هاشمی پیشنهاد کردیم در دور دوم کنار برود چون شکست ایشان حتمی بود. چرا که دور دوم به چنگ فقر و غنا، اشرافی‌گری و کوخ‌نشیتی، عدالت و فساد تبدیل شد. آنچنان که همه می دانیم.
و بدین ترتیب امروز در کنار همة دغدغه‌های انتخابات، نا سالم بودن انتخابات نیز به عنوان یک عامل جدی و اصلی اضافه می‌شود.
اما در کنار این عامل اصلی ما نباید از ضعف‌های خود غافل شویم.
از احتمال خطا در بعضی تحلیل‌ها، از مخاطب قرار ندادن همة اقشار و طبقات اجتماعی از ترجمه نکردن دموکراسی به نان سر سفرة مردم، از اینکه ما به هر حال ادامه دهندة راه 8 سال گذشته بودیم و از آن دفاع می‌کردیم و لاجرم بایست پاسخگوی همة نقائص هشت ساله باشیم که در خیلی از آنها نقش نداشتیم، از ضعف امکانات و تبلیغات، از بی‌بنیگی مادی، از ضعف تشکیلاتی، از بی‌وفایی بعضی دوستان و ...
که به همه اینها در جای خود پرداخته خواهد شد.
اما باید از دید مردم هم به انتخابات نگاه کرد.
دوستان محافظه کار دلخوش نکنند که رأی مردم رأی به خود آنها بوده است. واقعیت این است که مردم ما باز هم به «تغییر» رأی دادند و اگر منصفانه نگاه کنیم، رأی آنها نارضایتی از کل سیستم بود و کاندیدای آنها خیلی ظریف و خوب توانست خود را در این موج جای دهد.
وی با نفی همة دستاوردهای انقلاب و نظام، با سیاه‌نمایی و با تکیه بر ناکارآمدی نظام و حکومت در 16 سال گذشته که اتفاقاً از رهبری رهبر کنونی نظام می‌گذرد، به گونه‌ای نشان داد که انگار فاسدان و غارتگران، طرفداران این نظام و حاکمیت هستند و ایشان تنها مخالف آن. آنها در حقیقت آدرس غلط دادند. کسی که در حقیقت وابسته به بخش هفتاد درصدی قدرت بود و وابسته به رأی حاکمیت بود چنان هنرمندانه خود را در زمرة مخالفان قدرت و حاکمیت و در کنار مردم جای داد که مصداق تغییر خواهی اساسی مردم قرار گرفت. حال در چه زمانی مشخص شود که این مصداق تغییر خواهی درست نبوده است باید منتظر ماند. به زودی مشخص خواهد شد فردی که آمده است در برابر اختاپوس فساد قدرت و ثروت خواهد بود یا تکمیل کنندة زنجیرة بستة قدرت و ثروت. اما در حقیقت ریسک بزرگی کردند.
امروز برای اولین بار در طول حیات جمهوری اسلامی حاکمیت کاملاً یکدست شده استو هیچ عنصری غیر از خودآقایان در اینحکومت نخواهد بود و به اصطلاح کاملاً خودی شده‌اند. هر چند مردم احتمالاً مشکلاتی را تحمل خواهند کرد اما هیچ چوبی لای چرخ رئیس جمهور منتخب وجود ندارد پس این عرصه یکه‌تازی بهتریم محل آزمون واقعیت داشتن یا سراب بودن شعارها خواهد بود. ما امیدواریم واقعیت داشته باشد.
امیدوارم به زودی همة بیکاران بر سر کار بروند. سفرة مردم رنگین شود. همه مسکن پیدا کنند، درمان رایگان شود، همة فسادها از بین برود، تورم یک رقمی شود و ...اینها قول‌هایی است که داده‌اند و باید عمل کنند.
البته اشان قول نداده‌اند روزنامه‌ها بسته نشود، آزاد اندیشان به زندان نیفتند، دانشجویان مورد ضرب و شتم قرار نگیرند، مردم در زندگی خصوصی خود آزادی داشته باشند، حریم دانشگاه و حوزه، دانشمندان و علما محفوظ بماند و خیابن‌ها جولانگاه مهاجمان به زنام و و جوانان و سینماها و کتابفروشی‌ها نگردد.
برای این‌ها ما باید خودمان از حقوقمان دفاع کنیم. آری ما از هر کار مثبتی ذفاع می‌کنیم اما در برابر افراطی‌گری و تضییع حقوق مردم موضعی شفاف خواهیم داشت.
ما می‌دانیم یکدشت شدن حاکمیت آن هم از نوعی که بخش غیر انتخابی حرف اول و آخر را بزند جز به فساد و عقب‌ماندگی منجر نمی‌شود و تک‌صدایی نتیجه‌ای جز انفجار نخواهد داشت و امیدواریم این درس بزرگ را حاکمان امروز ما گرفته باشندو
آری ما نگران هستیم. نگران بسته شدن فضای جامعه، نگران رکود و کسادی بازار و اقتصاد، نگران انزوای جهانی، نگران سکوت گورستانی در دانشگاه‌ها، نگران خاموشی صدا‌های آزادیخواه و دگراندیش.
نگران خودی و غیرخودی شدن، نگران برگزاری انتخابات غیر آزاد و غیر عادلانه و از امروز ناسالم با توجه به یکی شدن ناظران و مجریان و ....
آیا ما دیگر رنگ انتخابات رقابتی را خواهیم دید؟ آیا اگر انتخابات رقابتی باشد با حزب پادگانی می‌توان رقابت کرد؟
و جواب ما به همه این نگرانی‌ها این است : ما امیدواریم.
فرزندان انقلاب، یاران اصلاحات باید به سرمایة اصلی وجودی خویش متکی باشند. سرمایة اصلی ما حضور در قدرت نبوده است، هر چند کمک مهمی برای پیشبرد اصلاحات بوده است. سرمایة ما جوهر وجودی ما آزادی‌خواهی، عشق به میهن تدین و خلوص ما بوده است.
درست است که ما از این پس هیچ سهمی در قدرت نداریم و احتمالاً فشارهایی را تحمل خواهیم کرد ولی سرمایة اجتماعی ما، آگاهی ما، انسجام ما، سازماندهی ما و اجماع کم‌نظیری است که امروز در برابر حاکمیت فاشیسم در میان همة طبقات اجتماعی ایجاد شده است.
باید منسجم بمانیم، ائتلاف کنیم، تشکل‌ها را تقویت کنیم از دستاوردهای اتقلاب و اصلاحات دفاع کنیم.
ما ممکن است خطا و اشتباه داشته باشیم اما بی‌هیچ تردیدی راه را درست انتخاب کرده‌ایم.
اگر ما در این عرصه فعال نباشیم تردید نکنیم آنها همة سناریو‌های خود را پیش می‌برند اما به قدرت اجتماعی خود ایمان بیاوریم.
مگر همین چند روز پیش نبود که یوم‌الفصل را وعده می‌کردند و آشکار و پنهان تهدید می‌کردند، ولی امروز از رحمت، اعتدال، استقلال سیاسی و عدم وابستگی به جناح خاص سیاسی سخن می‌گویند.
این نشانة قدرت اجتماعی اکثریت ملتی است که اصلاحات، اعتدال، پیشرفت، آزادی و صلح می‌خواهد.
هر چند خطر جدی است ولی ما می‌توانیم کاری کنیم دیگر وزارت اطلاعات به محفل عاملان قتل‌های زنجیره‌ای تبدیل نشودف می‌توانیم کاری کنیم وزارت ارشاد به پایگاه سانسورچیان مبدل نشود. وزارت اقتصاد مأمن رانت‌خواران نگردد.
هر چند عرصه تصمیم‌گیری را از ما گرفته‌اند ولی عرصه تصمیم‌سازی هنوز در اختیار ماست. به شرطی که فعال باقی بمانیم با تدبر، تعقل، آرامش و قانون‌گرایی.
درست است که قوة مجریه هم از دست اصلاح‌طلبان خارج شد، ولی بدانیم قبلاً هم 70 درصد قدرت در دست ما نبود الان آن 70 درصد 100 درصد شده است و مطمئن بدانیم که این 30 درصد هم قبل از آن 70 درصد مطیع محض خواهد بود.
و ما امروز آبدیده از فشار آن 70 درصد خواهیم توانست فشار افزون‌تر را تحمل کنیم.
در عوض جامعه‌ای داریم پویا، آگاه و خواهان تغییر. همة نخبگان کشور دریافته‌اند که چه بر سر کشور آمده است و اجماع امروز ما محصول این آگاهی است.
و ما از همین امروز باید تلاش کنیم:
مخاطبین گسترده خود را پیدا کنیم. برای این کار همة ایزار‌های ارتباطی را به کار بگیریم. داشتن تریبون و روزنامه و نشریه حق ماست. اگر آن را از ما دریغ دارند از همة امکانات مدرن دیگر استفاده خواهیم کرد.
ما همچنان دموکراسی را نیاز کشور می‌دانیم ولی باید با برنامه خود ترجمان دموکراسی را در رفاه مردم، در ارتقای دانش و آگاهی مردم، در امنیت مردم و همة ابعاد زندگی مردم نشان دهیم.
ما تلاش خواهیم کرد با پرسش‌گری خود همة ارکان حاکمیت را که فعلاً یکپارچه شده است به پاسخگویی وادار کنیم. از حقوق همه آحاد و طبقات جامعه دفاع خواهیم کرد.
ما مطمئن هستیم شرایط داخلی و بی‌المللی به هیچ وجه اجازة حاکم شدن افراط‌گری را نخواهد داد.
ما هر چند نسبت به آینده دغدغه داریم اما افق پیش‌رو را روشن می‌بینیم و بر این اطمینیان هستیم که خمیر مایة اصلاحات که در ضمیر آحاد ایرانیان وجود دارد اجازه نخواهد داد کشور ما به عقب برگردد.
ما در کنار ملت برای روزهای بهتر تلاش خواهیم کرد.
گمان مبر که به پایان رسید کار مغان
هزار بادة ناخورده در رگ تاک است
و ما توفیقنا الا بالله علیه توکلنا و الیه ننیب